Hopen dat we gauw een nieuw, fijn plekje vinden. Een fresh start daar en weer optimaal genietos!
​
Ha det bra!

Hilsen,
Jorick & Annewil

Godt Nyttår allen sammen!

Hopelijk hebben jullie net zo'n fijne kerst & oud en nieuw gehad als wij.

De tijd met onze families is voorbij gevlogen. Het waren dagen met een gouden randje, met dierbare herinneringen waar we even weer op moeten teren.

Op 16 december arriveerden mijn ouders (Annewil.) op 19 december volgden mijn schoonouders en eerste kerstdag mijn schoonzussie.
Mijn zus, zwager en nichtje zouden na kerst pas arriveren, maar stonden de dag van kerstavond ineens voor onze neus. Wat een verassing! 
En wat was het heerlijk om mijn lieve nichtje van 6 weer in mijn armen te mogen sluiten!

Het had voor de kerst veel gedooid en waren allebei een beetje bang dat alle sneeuw weg zou zijn met kerst.
Want ja, je wilt natuurlijk nu wel een witte kerst als je hier in het hoge noorden woont. Maar we hadden geluk, voor het bezoek van onze families ging het weer flink vriezen en sneeuwen.
We hadden een witte kerst! 

Er werd lekker gegeten, geborreld en bijgekletst. Overdag waren we veel buiten te vinden en waren we 2e kerstdag nog uitgenodigd in de buurt. Hier hebben we traditionele Julegrøt gegeten en werd er nadien fanatiek gesleed -> van jong tot oud. 

Na de kerst werd en nog meer gesleed, in het weiland achter ons huisje.  Er werden meerdere boerderij rondleidingen gegeven door Jorick. Want er moest natuurlijk na de kerst, gewoon weer gewerkt worden.
We liepen wanneer het donker was, door het dorpje en lieten we van alles zien. Ook hoe mooi het dorpje was verlicht met kerstsfeer verlichting.
29 December had Jorick een dagtrip ingepland met allebei onze gezinnen en onze Noorse vrienden. Samen zijn we naar een mooie waterval gereden, hebben hier wat gewandeld en vele foto's gemaakt.
Het was een koude, zonnige dag. Na de waterval reden we (wat ik dus niet wist) richting Gjende waar we naartoe zouden gaan voor een ''groepsfoto''. Maar dat was niet de echte reden dat we daar naartoe gingen.
Op de vlonder, tussen alle grote/ruige/besneeuwde bergen, helderblauwe lucht en een zonnetje- vroeg Jorick mij ten huwelijk! Hoe romantisch?! Ik zei natuurlijk JA! Sinds 29 December 2021 zijn Jorick en ik verloofd! :)
Het was zo bijzonder en speciaal dat beide families er bij waren. Mijn broer en neefjes waren er ook bij via facetime.
Het was een dag om nooit te vergeten. 

30 December vertrokken mijn schoonouders en schoonzussie weer richting Nederland. Jorick en ik hebben ze op de trein gezet in Otta, waarna ze in Oslo op het vliegtuig stapten richting Nederland.

Op oudjaarsdag hebben mijn moeder en zus traditie getrouw oliebollen gebakken. Jorick en ik waren de  bezorgservice en brachten de baas van Jorick en zijn gezin + ouders oliebollen, de priester en haar vrouw en onze Noorse vrienden,
Iedereen had genoten van de oliebollen.
Eenaal weer in het huisje werden er fanatiek spelletjes gespeeld, werden er herinneringen na opgehaald over het jaar 2021, maar ook gepraat over 2022.
Wij hoefden niks te verzorgen en kregen allemaal lekkere hapjes aangeboden.
om 23.30 gingen we samen richting het buurthuis en hebben met de buurt en mijn familie oud en nieuw gevierd.
Er werd prachtig siervuurwerk afgestoken en mijn nichtje heeft het de hele avond tot 1.00 volgehouden.
We hebben zoals beloofd bij ons nichtje gelogeerd. We hadden als gezin met elkaar afgesproken dat wanneer het nieuwjaar was: we een nieuwjaars- sneeuwduik gingen maken. Samen met Jorick, mijn zwager en mijn moeder gingen we zoals afgesproken 's ochtends een sneeuwduik nemen. Het was een hele ervaring! 

In de laatste dagen hebben we nog 2x tosti's gebakken bij ons op de veranda. Donderdag 6 januari was het zulk mooi weer, dat we heerlijk in het zonnetje stonden te genieten.
donderdag avond hebben Jorick en ik afscheid genomen van mijn zus, zwager en nichtje- zij vertrokken vrijdag ochtend 7 januari weer richting Nederland.
Mijn ouders bleven hierna nog een kleine week en vertrokken woensdag 12 januari weer richting Nederland.

Op momenten zoals deze, besef je des te meer hoe belangrijk familie voor je is. Maar ook, dat je elke dag  van de kleine dingen moet genieten.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog!

Ha det bra.

Hilsen,
Jorick & Annewil

Inmiddels is het 21 december geweest, de dagen zijn op zijn kortst, de temperatuur is weer flink aan het dalen na 2 dagen boven nul afgelopen week zijn onze ouders inmiddels gearriveerd in Noorwegen. De afgelopen dagen was Jorick ook vrij van het werk en konden wij met z'n allen in de omgeving op pad. 

Helaas vanwege de positieve graden afgelopen weekend is het pak sneeuw wat er ligt flink geslonken en is er op veel plekken aardig was ijs ontstaan. Dit zorgt soms voor de nodige glibber en glij partijen... Maar het kwik daalt weer en de temperatuur daalt de komende dagen weer tot niet warmer dan -13. Nu is het nog even hopen op wat sneeuwbuien voor kerst voor echte "julesnø".

Er lag al een mooi dik pak sneeuw voordat de wat warmere temperaturen dus roet in het eten gooide. Anne en ik hebben mooie wandelingen kunnen maken in een volledig witte en onder gesneeuwde wereld. Dit zorgt voor erg mooie plaatjes van de omgeving. Pip geniet ook enorm van alle sneeuw. Die is het liefst de hele dag buiten in de sneeuw.

Nu gaan we ons bezig houden met de voorbereidingen voor de kerst. Hier in Noorwegen leeft kerst enorm. Daar doen we met alle plezier aan mee. Het huisje is van binnen en buiten al leuk versiert met kerstversiering en deze week zetten we de kerstboom op, die gekapt is door onze Noorse vrienden hier uit het bos. Extra speciaal!​

Jorick is nog bezig om met de drone meer beelden te schieten voor een nieuwe video. Zodra er weer voldoende beeldmateriaal is zal hij weer proberen een mooie video in elkaar te zetten. In deze blog alvast wat foto's als opwarmertjes. 

Hier in de omgeving zit de kerstsfeer er al geruime tijd goed in. Maar er komen iedere dag nog weer nieuwe lichtjes her en der tevoorschijn. Met een foto van dit huis die al enige tijd aardig aangekleed is sluiten we het deze keer weer af.

Wij wensen een ieder alvast een hele fijne en mooie kerst!

God jul!

Annewil & Jorick

Het is december, de dagen zijn kort, de temperatuur kan flink dalen. Wij pikken gelukkig nog net een paar uurtjes zon mee vlak over de bergen, maar ook die zal voor ons waarschijnlijk een paar weken niet te zien zijn vanuit huis. Maar dat maakt het er allemaal niet minder mooi om. In tegendeel juist! Het maakt het alleen wel op sommige aspecten lastiger. 

Hoe zien onze dagen er uit? Ik (Jorick) sta vroeg op om naar mijn werk te gaan. Er zijn namelijk een groot aantal kleine vriendjes die om half 7 al met smacht op mij aan het wachten zijn. Annewil die volgt hier een Noors cursus zodat zij straks een makkelijkere start heeft op haar werk in de zorg. Maar zij helpt mij ook zo af en toe op de boerderij omdat ze het zo leuk vind met alle dieren. Na een aantal uren in de ochtend ben ik meestal weer klaar met al het werk op de boerderij. Alle koeien en kalfjes zijn weer voorzien van eten en het is er weer schoon. Tijd voor mij om weer de berg op te rijden richting huis. De kalfjes verwachten mij weer rond 5 uur terug voor een nieuw emmertje warme melk. Ook dan werk een 2 a 3 uurtjes en dan is het weer klaar voor de nacht. Het fijne aan deze uren nu in de winter is dat ik met het meeste daglicht wat er is nog fijn thuis kan zijn met Annewil en we er samen op uit kunnen in de mooie natuur. 

Het is allemaal in de buurt van waar wij wonen, hooguit 15 minuten rijden. Kort gezegd; de berg af langs het meer en we zijn er. Iedere keer weer een genot om te moeten rijden. Al was het van de week wel een aantal keer wat spannend gezien het flink sneeuwde en het zicht in het donker niet meer dan een meter of 10 was. Ach, enkel de snelheid aanpassen dan komen we er ook!

Inmiddels met de huidige temperaturen van afgelopen week die schommelden tussen de -10 en -20 graden is het meer al aardig aan het dichtvriezen. Deze kou zorgt ook voor mooi plaatjes in de omgeving. Waterdamp wat opstijgt vanaf het "warme" water in het meer, watervallen die bevriezen, bomen die bevriezen en de prachtige witte wereld van sneeuw.

Maar wanneer de temperaturen onder de -15 dalen merk je dat dit invloed heeft op je huis, het werk en de auto. Je leert hier echt leven met de natuur en dat is heerlijk.

Het is inmiddels december en dat betekent ook dat onze familie al gauw hier ons komt vergezellen met de kerst. Wij kijken er heel erg naar uit om iedereen deze prachtige winter wereld te laten zien waar wij zo van genieten iedere dag. 

Wij gaan samen met Pip vandaag nog maar weer eens fijn genieten van de prachtige natuur buiten en de heerlijk warme houtkachel binnen. Tot gauw en tot slot nog een mooi winters plaatje.
​(klik op foto voor grote versie)

J & A

Hei Hei Alle Sammen,

Wat leuk dat er zoveel mensen zijn die onze blog/ insta lezen! Dank hiervoor! :)

Hoe het met ons gaat? Erg goed! We zijn erg op ons gemak hier en voelen ons steeds meer een inwoner van Noorwegen in plaats van een vakantieganger.
We zijn erg actief in het bijwonen van activiteiten in Vågå en de buurt, daarbij hoort een stuk aanpassen aan de cultuur. Zo leuk om steeds meer mensen te leren kennen, maar ook dat mensen ons gaan leren kennen. Tot nu toe valt ons niets tegen.
Onze Pip is helemaal gewend en vindt het leven hier heerlijk. Het liefst is ze 24 uur per dag buiten. Na een lange wandeling, of na een aantal uren spelen in de sneeuw wilt mevrouw nog niet naar binnen en staat wanneer ze binnen is- alweer voor de deur om duidelijk te maken dat ze weer naar buiten wil. 
​Het is heerlijk om te zien hoe erg zij hier geniet!

De afgelopen weken hebben we alle weersomstandigheden wel meegemaakt: sneeuw, ijs, zon, regen, wind.. maar ieder had wel wat speciaals.
De mooie zonsopkomsten zijn bijna elke ochtend weer een cadeautje en een prachtig begin van de dag.
Op het moment is het erg glad op de weg. Met name de weg naar ons huisje.  Vorige week donderdag heeft het veel gesneeuwd, het weekend dooide het overdag en 's nachts vroor alles weer op. Dus het is glibber de glibber met al die ijsvorming.
Even schakelen wanneer je de berg af moet om naar het werk en cursus te gaan.. hihi.
Maar we hebben spijkerbanden, dus dat geeft de auto iets meer grip.

Aan de taal wordt fanatiek gewerkt: Ik (Annewil) ga sinds vorige week naar een Norskkurs hier in Vågå. Ik zit met allerlei andere culturen in de klas. Erg leuk en interessant!
De schooldagen zijn van 8.30 tot ongeveer 14.00 en naast de schooldagen wordt er thuis nog hard verder geleerd.
Jorick werkt 5 dagen op de boerderij, waar hij het erg naar zijn zin heeft. Van beide kanten zijn ze erg tevreden en is Jorick al helemaal opgenomen in het bedrijf-familie.
Ik (Annewil) ga ook met enige regelmaat mee naar de boerderij om daar te helpen met werkzaamheden, gewoon omdat ik dit leuk vind. Ik ben gek op dieren en de familie is super aardig! Het voelde daar  meteen als een warm welkom.

In onze vrije tijd zijn we zoveel mogelijk buiten. Wandelen, buitenspelen met Pip, op bezoek bij de Noorse kennissen, maar ook op bezoek bij mensen die we hebben ontmoet hier in het dorp.
Je probeert nu alles uit de dag te halen wat betreft het buiten zijn wanneer het licht is.
Het begint hier nu om 15.00 te schemeren en om 16.00 is het donker. Het heeft wel iets hoor. Op tijd de open haard aan, kaarsjes aan+ gezellig!

Het is even stil geweest vanuit Noorwegen. Wij hebben een drukke periode gehad met het verhuizen van de laatste spullen van NL naar ons huis in NO. Ook Pip is natuurlijk meegekomen en die vind het al helemaal geweldig. 

Onze reis naar Noorwegen liep iets anders dan gepland. Voor het uitschrijven van ons beide in Nederland moesten wij op de dag van vertrek nog naar het gemeentehuis om dit te regelen. Alleen op de dag van uitschrijving kun je hier een document van krijgen. Het bleek echter dat de tijdelijke inschrijving van ons in Zuidveen niet goed gegaan was en wij op de dag van vertrek nog naar gemeente Apeldoorn moesten om ons hier persoonlijk uit te schrijven. Maar natuurlijk was dit qua tijdsbestek niet gepland met het vertrek van de boot 's avonds. Het was even stressen en flink doorrijden maar we waren gelukkig op tijd bij de boot. 

Wij werden gebracht door de zus en zwager van Annewil omdat onze auto in Nederland is gebleven. Na een verder goed verlopen reis kwamen wij aan in een Noorwegen wat er heel anders uitzag dan een week geleden. Alles was wit van een mooi pak sneeuw. Deze sneeuw is een week blijven liggen totdat er warmer herfst weer aan kwam. Wij zijn er nog een aantal keer lekker op uit gegaan in de omgeving. 

Inmiddels zijn we alweer ruim twee weken in Noorwegen. In die tijd hebben we al aardig wat nieuwe connecties kunnen maken en ben ik (Jorick) per 1 november begonnen op mijn nieuwe werk. Ik ben werkzaam op een boerderij met voornamelijk melkvee genaamd Sandbu Gard in Vågåmo. Het is een mooie Noorse boerderij op een prachtige plek met ontzettend lieve dieren en mensen. Het is een goede plek om te beginnen en het Noorse leven te leren kennen.

Annewil is nog in afwachting van wat documentatie zodat zij ook hier geautoriseerd is om aan de slag te gaan als sykepleier (verpleegkundige). Maar ook Annewil heeft de afgelopen tijd al leuke dingen ondernomen en is zij met nieuwe kennissen mee geweest naar een lokale bingo middag voor ouderen in Vågåheimen (verzorgingshuis) in Vågåmo. 

Inmiddels dalen de temperaturen tot onder nul en heeft het gisteren weer gesneeuwd bij ons. De bergen waar wij op uitkijken zijn alweer helemaal wit en zijn iedere dag weer een plaatje om naar te kijken. De Værmelding (weersvoorspelling) is dat de herfst nu snel voorbij zal zijn voor ons en dat de winter nu echt voor de deur staat. De dagen worden korter, de temperatuur die daalt, een witte wereld komt er aan. Ik heb er zin in.

Maandag moeten wij ons beide melden bij de Politi i Lillehammer om ons te registreren in Noorwegen. Met het registreringsbevis dat wij daar krijgen kunnen wij ons dan vervolgens een andere dag melden bij de Skateetaten voor ons personnummer. Zodra wij dat nummer hebben is het belangrijkste geregeld en zijn wij officieel inwoner van Noorwegen. Nog heel eventjes dus.

Wij gaan nu van ons vrije weekend genieten want het weer is prachtig. Koud maar ontzettend mooi. Zie hier onder een klein stukje van de zonsopkomst deze morgen.

Het is eventjes stil op de blog, maar vanaf aankomende week zullen we weer actiever zijn.
Beide erg snotterig en niet helemaal fit, dus voor nu is het uitrusten en opknappen.
Ik heb weer zin om bezig te zijn met ons blog & Instagram.

Tot snel!

A&J
​En niet te vergeten onze Pip die eindelijk met ons is herenigd.

Misschien vragen jullie je grotendeels wel af, waarom nou Noorwegen? Ik zal jullie een klein stukje geschiedenis hiervan vertellen.

Vanaf kleins af aan ging ik (Annewil) samen met mijn ouders, oudere broer en zus naar Vågåmo op vakantie. Wel gezegd was ik 6 jaar oud. 
Na mijn 12e levensjaar zijn we niet meer naar Noorwegen gegaan omdat er toen die tijd strengere regels waren omtrent het meenemen van je hond naar Noorwegen. De keuze ging toen voor mijn ouders naar Zweden, want dan kon onze voorgaande hond Mees mee. Wat ook prachtige vakanties zijn geweest uiteraard.

Maar toch heeft Noorwegen iets, wat ons beide meer trekt: de ruige bergen, besneeuwde bergtoppen, de helderblauwe fjorden.. tsja ga zo maar door!
Toch wel dankzij mijn ouders, ben ik zo van Noorwegen gaan houden.

Jaren later.. in 2016 ging ik samen met Jorick en Pip op vakantie naar Noorwegen, waar we de familie ook gingen bezoeken.
zo vorderde de jaren: 2x in het jaar naar Vågåmo op vakantie. Het contact veranderde in een vriendschap met deze familie en zo kregen wij het aanbod om hier een jaar te mogen wonen in hun 2e huisje.
Beide een vaste baan, prima huis, vrienden & familie dichter bij dan nu..
Na veel praten over het aanbod en de voor en tegens eens op papier te hebben gezet, besloten we toch op het aanbod in te gaan.
Nog geen koophuis, geen kinderen, beide nog jong & gezond.. Tsja, waarom dan niet?

Toch de knoop door gehakt. En na maanden voorbereiden zitten we er dan eindelijk. Tijdens onze wandeling gisteren hadden we het er nog over: het voelt helemaal niet als ''op vakantie zijn'', maar het voelt als meer dan dat. Gek voelt het wel een beetje want het voelt al erg als thuis. 

Onze spulletjes hebben al een plek gekregen in het huisje, zo voelt het al meer als onze eigen stek.
De afgelopen dagen hebben we vooral veel uitgerust, een wandeling gemaakt en een stadje bezocht: genaamd Otta. Nadien nog wat mooie plaatjes geschoten onderweg.

Tot en met woensdag staan er nog wat leuke tripjes op de planning. Voordat de winter ons trotseert en deze plekjes dan zijn gesloten wegens de vele sneeuw die er zal gaan vallen.
Daarna komen we nog even voor een weekje terug naar Nederland.  

Nou, wij gaan nog even genieten van het zonnetje en op zoek naar elanden.

God Dag!

Lieve groet,
A&J

Daar zijn we dan eindelijk. Na een lange tijd voorbereidingen, is het moment eindelijk daar dat wij ons nieuwe plekje kunnen betrekken. Zoals sommige van jullie al wel weten mogen wij het komende jaar wonen in een tweede huis van goed bevriende Noren. Deze kans uit duizenden konden wij natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan.

Afgelopen weken in Nederland waren druk en hectisch. Het inpakken van alle spullen thuis, uitzoeken wat moet mee naar Noorwegen en wat kan in Nederland blijven. Het nog even gauw afspreken met familie en vrienden. Het opleveren van ons appartement en verhuizen van alle spullen naar mijn ouders. 

Maar inmiddels zitten wij na een fijne reis op plaats van bestemming. Een prachtig typisch Noors huis. Veel spullen hebben al een plekje gekregen in het huisje en zo voelt het al een beetje als ons eigen plekje.

Het is inmiddels al wel echt herfst in Noorwegen. De bomen zijn fel geel, oranje en rood. Vandaag was ook een regenachtige dag maar ook dat hoort er gewoon bij. Binnen bij de houtkachel is het heerlijk warm. Ons huisje ligt op een tien minuutjes van het plaatsje Vågåmo. Gelegen aan de voet van de Jotunheimen (≈ de wereld van de reuzen). Een prachtig bergachtige omgeving met de hoogste toppen van Noorwegen. 

Voor nu houden wij het weer voor gezien en gaan wij nog even lekker een frisse neus halen voordat het buiten donker is.

Ha det bra! 
​A&J
​

De maand September is van start gegaan. Voor ons betekend dit een drukke, maar vooral een leuke maand met een fantastisch vooruitzicht! We zijn al druk bezig met alles inpakken en de laatste regeldingen in Nederland zijn ook gedaan en kunnen we afvinken op ons to do lijstje.

24 September is onze laatste werkdag en zullen wij afscheid nemen van onze collega's en voor mij ook mijn lieve bewoners. 
25 September zullen we alles gaan verhuizen en maandag 27 September leveren we onze sleutels in en sluiten we de deur van de Erasmusstraat voor goed.
​
Maar nu eerst nog een fijne maand in Nederland, met onze familie en vrienden.

A & J